بر شانه‌های زخمی خود کوهِ غـم دارم            من در مـحـرم بیـشـتر میل حـرم دارم

عشق به شش‌گوشه مرا از زندگی انداخت            از دوری‌اش یک کربلا در سینه غم دارم

این اشک را از لـقـمـه‌های سـفـرۀ بابا            این مهر را از شـیر پـاک مـادرم دارم

گفتند: «کل الخیر فی باب الحسین» آری!            من هرچه که دارم از این باب الکرم دارم

با خلـوت بـارانی خود هر شب جـمعه            در سر هـوای شعـرهای محـتـشم دارم

دلتنگی‌ام چندین برابر شد در این شب‌ها            مهـدی زهـرا را میان روضه کم دارم

درد فـراق کـربـلا بی خـانـمـان‌ام کرد            شب‌های جمعه رهسپار جمکرانم کرد